De nieuwe richtlijn voor infectiepreventie in de mondzorgpraktijken is live! De vorige versie werd door tandartsen regelmatig bekritiseerd vanwege de vele regels waaraan voldaan moest worden. Sommige waren heel logisch en terecht en andere regels werden overdreven gevonden. En dan is er nu een nieuwe versie van die richtlijn. Met nóg meer regels waaraan de tandartspraktijk moet voldoen…
Vorige week was ik bij een IQual-lezing over de nieuwe richtlijn georganiseerd door de KNMT. Hier werd een helder en duidelijk verhaal gehouden over het belang van goede infectiepreventie. En als je het belang begrijpt, vergroot dat de acceptatie.
Naast veel andere relevante aspecten uit de richtlijn, vielen mij twee aspecten op die een relatief groot risico vormen (uw handen waarmee u de behandeling uitvoert en uw apparatuur ter ondersteuning) en een ‘nieuw’ aspect (waterkwaliteit).
Handen
Uw handen komen in de mond en vormen niet alleen een besmettingsbron maar kunnen infecties ook verspreiden. Een optimale handhygiëne is dus noodzakelijk om dit risico te verkleinen. Een goede instructie van de juiste volgorde van het gebruik van handschoenen, beschermbril en mondkapje vindt u hier.
Apparatuur
Met uw (non-disposable) apparatuur ondersteunt u uw behandeling. Deze gebruikt u vaker bij meerdere patiënten. Vanzelfsprekend om ervoor te zorgen dat deze echt schoon is: reinigen – desinfecteren – steriliseren. In dit filmpje is te zien hoe de thermodesinfector goed wordt ingeruimd.
Waterkwaliteit
Nieuw in de richtlijn is dat u de waterkwaliteit van uw unit twee keer per jaar moet testen omdat de aërosolen uit uw unit een besmettingsbron kunnen vormen. U kunt dit zelf doen (tests zijn via de dentale groothandels te verkrijgen) maar u kunt dit ook door een extern bedrijf laten doen. Natuurlijk springen de dentale groothandels hierop in en bieden zij hun diensten aan. Dit aspect uit de nieuwe richtlijn leidt soms tot verontwaardigde reacties van tandarts: meer gedoe, meer tijd en kosten, mijn tarief is omlaag gegaan en de dentale groothandels verdienen nog meer aan ons. Daarbij komt dat slechts 1 geval van sterfte bekend is (in Europa) als direct gevolg van een legionella besmetting in de tandartspraktijk. Ook lopen verschillende studies naar het vóórkomen van legionella in de tandartspraktijk sterk uiteen.
Dat tandartsen over deze ‘strengere’ regels hun bedenkingen hebben en verontwaardigde reacties geven is logisch en begrijpelijk maar dat neemt niet weg dat u moet voldoen aan deze richtlijn. Mijn advies hierin is tweeledig: ten eerste, zorg ervoor bij een herziening dat bij alle aspecten (nog) meer rekening gehouden wordt met de praktische toepasbaarheid en de relatieve risico’s. Dit is op individueel niveau misschien lastig en daarom is het belangrijk dat tandartsen goed vertegenwoordigd zijn bij het opstellen en herzien van richtlijnen. Ten tweede zorg ervoor dat u aan de huidige richtlijn voldoet. Dit geeft u rust en kunt u met een gerust hart focussen op datgene wat u echt leuk vindt: uw patiënten behandelen!
Tue, 26 April